Είναι διεθνώς τεκμηριωμένο ότι αδύνατες οικονομικά τάξεις ζουν λιγότερο, αρρωσταίνουν συχνότερα, έχουν περισσότερα ατυχήματα και δεν αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά από τους γιατρούς. Η ανισότητα είναι παγκόσμια, αλλά και εθνική.
Δημοκρατία δεν είναι τόσο η επιβολή της άποψης της πλειοψηφίας (που μπορεί να είναι και τραγικά λανθασμένη -βλέπε άνοδο του ναζιστικού κόμματος το 1933 στη Γερμανία) όσο η εφαρμογή μιας πραγματικής ισότητας (τουλάχιστον ευκαιριών) και κοινωνικής δικαιοσύνης.
1. Πόσο ζουν οι εργαζόμενοι κατά επάγγελμα και αμοιβή;
Η επίδραση του επαγγέλματος και του εισοδήματος στη διάρκεια ζωής είναι περισσότερο από σαφής. (βλ. πίνακα 1)
Διάρκεια ζωής για επαγγέλματα και αμοιβές
| Εργάτες | 70,6 έτη |
| Υπάλληλοι | 74,8 έτη |
| Ελεύθεροι Επαγγελματίες | 75,2 έτη |
| Δημόσιοι Υπάλληλοι | 76,6 έτη |
| Κάτω των 1500 € | 71,25 έτη |
| 1500-2500 € | 75 έτη |
| 2500-3500 € | 76,25 έτη |
| 3500-4500 € | 77,50 έτη |
| Άνω των 4500 € | 79,37 έτη |
Με στοιχεία του ΙΚΑ και του Ταμείου Συντάξεων της Τραπέζης της Ελλάδος (από τους ελάχιστους οργανισμούς που διαθέτουν αξιόπιστα στοιχεία για Ελλάδα) αξιολογήσανε, σε δύο μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων, με σαφείς διαφορές οικονομικής κατάστασης και σωματικών απαιτήσεων στην εργασία, τα πόσα χρόνια ζουν μετά τη σύνταξη.
Με απλά λόγια, πόσα χρόνια απολαμβάνουν τη σύνταξή τους και εάν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων εργαζομένων. Τα στοιχεία είναι εντυπωσιακά και απογοητευτικά μαζί.
Γίνεται σαφές ότι υπάρχει αγεφύρωτη διαφορά και μεταξύ των ετών εκμετάλλευσης (απόλαυσης) της σύνταξης και μεταξύ του ποσού της μηνιαίας σύνταξης. Εάν λάβει κανείς δε υπόψη του ότι όσο υψηλότερο το εισόδημα τόσο μεγαλύτερη και η διάρκεια ζωής, τότε καταλήγει σε πολύ αρνητικά συμπεράσματα για τη δικαιοσύνη του σημερινού συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα. (βλ. πίνακα 2)
Κατηγορίες πληθυσμού και διάρκεια συνταξιοδότησης
| Παράγοντας που αξιολογήθηκε | ΙΚΑ-Οικοδόμοι 2005 | Υπάλληλοι Τραπέζης Ελλάδος Άνδρες | Υπάλληλοι Τραπέζης Ελλάδος Γυναίκες |
| Αριθμός ασφαλισμένων που απεβίωσαν το 2005 | 783 | 73 | 25 |
| Μέση διάρκεια συνταξιοδότησης * | 16,8 έτη | 24,5 έτη | 34 έτη |
| Μέσο ποσό σύνταξης ανά μήνα | 456,44 € | 1200 € | 1200 € |
| Μέση ηλικία έναρξης σύνταξης | 60,96 έτη | | |
| Μέσο ολικό ποσό σύνταξης** | 103.520 € | 396.900 € | 550.800 € |
| Μέση ηλικία θανάτου | 78,09 | | |
** Μηνιαία σύνταξη Χ τους μήνες (έτη) διάρκεια σύνταξης.
Υποθέτω με δραστική μείωση απολαύσεων, με κοινωνικό αποκλεισμό, με διαβίωση κάτω από την ονομαζόμενη λιτότητα, με πικρία, με μειονεκτική αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας, με όχι καλή διατροφή και, ίσως, με μικροδουλειές και μετά τη συνταξιοδότηση.
Η διαβίωση με 456 € ακουμπά μεταφυσικές ερμηνείες.
Πώς είναι δυνατόν μια κοινωνία «δημοκρατική» με ισότητες, δικαιοσύνη, αλληλοαναγνώριση, να μη συνειδητοποιεί ότι μεγάλες ομάδες του πληθυσμού (που δεν διαμαρτύρονται κιόλας) δεν ζουν καλά;
Πώς είναι δυνατόν να έχουμε πέσει σε μια στείρα και άχρηστη περιγραφολογία και διαπιστολογία και με τις δύο τελευταίες να νομίζουμε ότι έχουμε κάνει (πολίτες και «κόμματα») το χρέος μας;
Πίνακας 3
Συντάξεις ΙΚΑ- Μάιος 2007
| Ύψος σύνταξης (κατηγορία) σε € | Αριθμός συνταξιούχων | Ποσοστό στο σύνολο |
| 0-420 | 91.243 | 10% |
| 420-720 | 495.576 | 56% |
| 720-1020 | 163.745 | 18,5% |
| 1020-1500 | 87.839 | 9,9% |
| Πάνω από 1500 | 49.935 | 5,6% |
Οι κατηγορίες περιλαμβάνουν το άθροισμα της κύριας σύνταξης + ΕΚΑΣ + Επικουρικές. Στην κατηγορία 420 € (το κατώτατο όριο σύνταξης) έως 720 € περιλαμβάνει το 56% των συνταξιούχων 2007. (βλ. πίνακα 3)
α). Η παγκόσμια περιουσία είναι εξοργιστικά άδικα κατανεμημένη: το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού κατέχει το 85% της παγκόσμιας περιουσίας.
β). Η οικονομική κατάσταση του πολίτη και η επαγγελματική του κατηγορία, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, είναι οι βασικότεροι παράγοντες υγείας και διάρκειας ζωής (η Ιατρική λίγο ωφελεί).
γ). Το ύψος των εσόδων του πολίτη και η επαγγελματική του κατηγορία είναι οι βασικότεροι παράγοντες για τη διάρκεια ζωής και μετά τη συνταξιοδότησή του.
δ). Η διαφορά του ύψους της σύνταξης και της διάρκειας ζωής μετά τη σύνταξη μεταξύ οικοδομών και υπαλλήλων τράπεζας (ως εξακριβωμένο παράδειγμα) είναι στην Ελλάδα αγεφύρωτη και αντικοινωνική.
Τα αριστερά κόμματα (Κ.Κ.Ε. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) θα πρέπει να μας πείσουν ότι, στην 4ετία που πέρασε, βελτίωσαν τις συνθήκες διαβίωσης και προσέφεραν ποιότητα ζωής στις αδύνατες οικονομικά τάξεις, από τις οποίες προέρχεται λογικά και το μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων τους.
Η διαρκής και στείρα άρνηση οποιουδήποτε μέτρου της κυβέρνησης δεν προσφέρει τίποτα, όπως και πολύ λίγα προσφέρουν πορείες, απεργίες, διαμαρτυρίες και μανιφέστα.
Σήμερα οι βελτιώσεις στη ζωή των εργαζομένων μπορούν να επιτευχθούν μόνο με συνεννόηση, συμβιβασμούς (δίνω - παίρνω) και συναίνεση ότι στο ορατό μέλλον θα αποτελέσουν κυβέρνηση.
Επομένως, ως (μόνιμη) αντιπολίτευση, θα πρέπει να αποσπάσουν από την κυβέρνηση όσα περισσότερα οφέλη μπορέσουν για τις ομάδες πληθυσμού που αντιπροσωπεύουν (ή να μπουν στην κυβέρνηση).
ΕΛΠΕ ΒΕΕ
E-Mail: beneas13@hol.gr
