Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Οι Ειδοί του Οκτωβρίου

Από την Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου 2011, όλοι οι εργαζόμενοι του ομίλου των Ελληνικών Πετρελαίων, μπήκαμε σε μια διαδικασία βάναυσης ανατροπής της ζωής μας για την οποία θεωρώ ότι η εταιρεία φέρει ακέραια την ευθύνη.

Την αλήθεια για τη σειρά των γεγονότων ύστερα από 2 ανακοινώσεις, τη γνωρίζει η ίδια. Εγώ, βλέποντας τα πράγματα από τη δική μας σκοπιά, καταλαβαίνω πάρα πολύ καλά τι πήγε να γίνει. Η κυβέρνηση εν μία νυκτί ενέτασσε τα ΕΛ.ΠΕ. στο Πολυνομοσχέδιο, εν κρυπτώ και παραβύστω. Εντελώς πραξικοπηματικά. Μας λένε ότι ενημερώθηκαν και αυτοί τελευταία στιγμή, ότι δεν το ήξεραν. Αν είναι δυνατόν; Ο μεγαλύτερος ενεργειακός όμιλος της χώρας, με πρόεδρο πρώην υπουργό και δεν είχε ενημερωθεί; Πιστεύω ότι είχαν ενημερωθεί από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα για τις προθέσεις τους. Οι οποίες, φυσικά, ήταν ιδιαίτερα επώδυνες για μας και καθόλου για την εταιρεία. Και με ανακοινωμένες τις προθέσεις της κυβέρνησης να ξεπουλήσει το εναπομείναν 35% ποσοστό του Δημοσίου μέχρι τέλους του 2011 σε επενδυτή. 

Την αλήθεια την ήξερε, την εξυπηρετούσε και την απέκρυψε. Και μάλιστα δεν έβγαλε καμιά ανακοίνωση γι’ αυτό, όπως πιστεύω ήταν υποχρέωσή της. Να ενημερώσει ΚΑΙ η ίδια, πέρα από το σωματείο, τον κόσμο της και να τον καθησυχάσει. Όσο κι αν καθησυχαζόταν αυτό ο κόσμος. Τουλάχιστον να μας δείξει τις καλές προθέσεις της, για τις οποίες τόσο κόπτεται απ’ όσο μας λέει. Δεν έκανε απολύτως τίποτε. Περάσαμε ένα μαύρο Σαββατοκύριακο με μόνη ενημέρωση από το Συνδικαλιστικό μας όργανο και με τηλεφωνήματα ο ένας στον άλλο για κάποιο νέο.

Η 6μηνη μάχη για την σύμβαση μας προδιέθετε για ότι πιθανά θα επακολουθούσε. Ότι δεν κατάφερε να κάνει με τη υπογεγραμμένη πλέον σύμβαση, θα ερχόταν να το σαρώσει η κυβέρνηση με τα Πολυνομοσχέδιά της. Κατά τη άποψή μου, το σωματείο εκτιμώντας σωστά την κατάσταση, καλούσε τον κόσμο σε εγρήγορση και η Ομοσπονδία μας εξήγγειλε κινητοποιήσεις, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν παράνομες. Να συμφωνήσω ότι ήταν παράνομες. Ρωτάω λοιπόν! Τί απ’ ότι έχουν αποφασίσει και εφαρμόσει οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας από το 2009 μέχρι σήμερα ήταν νόμιμο; Τί σε εμποδίζει να απαντήσεις στη παρανομία με παρανομία; Οι καλές προθέσεις; Ας μη κοροϊδευόμαστε. Γι’ αυτό και βρέθηκε τόσος πολύς κόσμο στις συνελεύσεις της Δευτέρας. Ο κόσμος, με την μαζική του παρουσία, βρέθηκε εκεί για να στηρίξει τις κινητοποιήσεις και όχι για να του ανακοινωθούν απλά οι αγνές προθέσεις της εταιρείας.

Μέχρι την Δευτέρα, λοιπόν, 10 Οκτωβρίου 2011, στις 12:00, που ξεκίνησε η στάση εργασίας μας, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ-ΜΑ ΚΑΜΙΑ- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ απ’ τη πλευρά της εταιρείας που να καθησυχάζει τον κόσμο. Η αναστάτωση στα εργοστάσια συνεχιζόταν και η εταιρεία σιωπούσε. Στις 12:18 της Δευτέρας, εν μέσω των συνελεύσεων, στα εταιρικά E-mails έρχεται μια ανακοίνωση της εταιρείας που χαρακτηρίζει αυτά που ανατρέπουν ζωές ολόκληρες, οικογενειακό προγραμματισμό, προσωπικότητες και αξιοπρέπειες ανθρώπων ως …junk (σκουπίδια)! Η ζωή μας, σκουπίδια! Και όλα αυτά, επειδή κατά πως έλεγε στην ίδια ανακοίνωση είχε ...
«…προχωρήσει σε κινήσεις για τη διευκρίνιση και την τοποθέτηση του θέματος στις σωστές του διαστάσεις και προσδοκούσε ότι το αποτέλεσμα θα εκφραστεί σε θεσμικό επίπεδο.»
Είχε …προχωρήσει σε κινήσεις και …προσδοκούσε; Ποιος νοήμων άνθρωπος μπορούσε να πιστέψει κάτι τέτοιο; Και βέβαια αυτή η δυσπιστία προερχόταν από το τι είχε τραβήξει όλος αυτός ο κόσμος μέχρι να υπογραφτεί η σύμβαση. Στις συνελεύσεις, συντριπτικά είχε ήδη ταχθεί υπέρ της κινητοποιήσεων.

Βγήκαμε την Τρίτη, λοιπόν, στην απεργία και εκεί μάθαμε, ΩΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, χωρίς τίποτε χειροπιαστό, ότι αναβλήθηκε η ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου που ήταν προγραμματισμένη για την Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2011 και ότι το Πολυνομοσχέδιο ξανά-επεξεργάζεται. Ότι ΘΑ(!) αφαιρεθεί από μέσα η διάταξη που εμπλέκει τα ΕΛ.ΠΕ. και ότι αυτά μπήκαν σ’ αυτό από …λάθος(!!!). Επαναλαμβάνω, ως πληροφορία και μόνο. Φυσικά, ο κόσμος αυτό το αντιμετώπισε διστακτικά. Και το αντιμετώπισε έτσι γιατί μέχρι τώρα, απ’ την πλευρά της εταιρείας, το μόνο που έχει δει είναι λάσπη και συκοφαντίες στα κατευθυνόμενα και καθεστωτικά ΜΜΕ. Δικές της ήταν οι πληροφορίες που διοχετεύονταν σε αυτούς τους σκουπιδοτενεκέδες κατά την διάρκεια της 6μηνης διαβούλευσης για τη σύμβαση και αυτή το μόνο που έκανε ήταν να απολαμβάνει χαιρέκακα τον αυτοματισμό της κοινωνίας.

Οι Πύλες και το Έργο της Ελευσίνας έκλεισαν ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Ακούγοντας και μαθαίνοντας τις πληροφορίες από έγκυρα γι’ αυτόν πρόσωπα, που απλά όμως …του έδιωχναν –κατά κάποιο τρόπο- την κρυάδα. Και αποφάσισε να τις κλείσει μόνο για τη Τρίτη, με την προοπτική του να μη τολμήσει κανείς στο μέλλον να ξανακάνει το ίδιο «λάθος» και επανεντάξει τα ΕΛ.ΠΕ. σε κάποιο καινούργιο Πολυνομοσχέδιο που θα ανατρέπει ξανά ζωές, προσωπικότητες, αξιοπρέπειες. Μη θεωρείτε ότι δεν καταλαβαίνουμε την αξία του Έργου και για την Εταιρεία αλλά και για μας. Ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι η ζωή μας η ίδια. Αλλά και δεν επιτρέπονται τέτοια «λάθη» στις πλάτες ανθρώπων που όπως λες είναι η δύναμή σου.

Κατά τα άλλα στην ανακοίνωση της χθες, Τετάρτη, 12 Οκτωβρίου 2011 μας περιέγραφε –ανυπόγραφα- πως η 10ωρη απεργία μας επέφερε τόσα δεινά σε αυτή τη δύσμοιρη χώρα και τους πολίτες της ωσάν να είμαστε εμείς οι αποκλειστικά υπεύθυνοι γι’ αυτό και αφήνοντας να εννοηθεί ότι κόπτεται περισσότερο η ίδια για το καλό της. Και φυσικά, στο τέλος, η Δαμόκλειος Σπάθη πάνω απ’ το κεφάλι μας!
«- Εξέθεσε τους εργαζόμενους στα ΕΛ.ΠΕ. στα σχόλια της κοινής γνώμης επαναφέροντας στη μνήμη πρόσφατες συζητήσεις.»
Για να μη ξεχνιόμαστε!

Και έρχεται σήμερα Πέμπτη, 13 Οκτωβρίου 2011 η επιστολή του Διευθύνοντος Συμβούλου η οποία προς το τέλος της αναφέρει ότι:
«Βέβαια έπεσα έξω για ακόμη μία φορά πιστεύοντας ότι συνομιλώ με συνδικαλιστές που επιθυμούν τον ειλικρινή διάλογο, το γενικότερο καλό της Εταιρείας μας, συνδικαλιστές που με ωριμότητα και σοβαρότητα αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις. Με ένα Σωματείο που επιθυμεί να βοηθήσει στο χτίσιμο μιας υγιούς κουλτούρας μέσα στην Εταιρεία μας. Μιας κουλτούρας εμπιστοσύνης και συνεργασίας και όχι μια συνεχιζόμενη κουλτούρα αντιπαράθεσης πού δεν ταιριάζει σε μία σύγχρονη επιχείρηση που καλείται να αντιμετωπίσει τόσες αντιξοότητες και προκλήσεις αυτήν την εποχή.
Δυστυχώς όμως και πάλι επικράτησαν τα ψέματα και όχι η μπέσα, οι ελιγμοί και όχι η σωστή εκπροσώπηση και ενημέρωση των εργαζομένων. Η αντιπαράθεση και η μαγκιά και όχι η καλή και ειλικρινής επικοινωνία και η απαραίτητη σοβαρότητα.
Ίσως ζητώ το αυτονόητο που δυστυχώς είναι ....ακόμη αδιανόητο.»
Αν θέλετε να αρχίσουμε να χτίζουμε μια υγιή κουλτούρα, μια κουλτούρα εμπιστοσύνης, ξεκινήστε από τον επόμενο απ’ αυτούς τους σκουπιδοτενεκέδες της έντυπης και ηλεκτρονικής «δημοσιογραφίας» που θα τολμήσει να αναφερθεί ξανά στους εργαζόμενους των ΕΛ.ΠΕ. και συμπεριφερθείτε του ανάλογα. Ποιός ΤΟΛΜΑΕΙ από όλους αυτούς να αναφερθεί στους εργαζόμενους στον ανταγωνιστή; Κόψτε τους το άπαξ δια παντός! Για να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε κι εμείς ότι είστε μαζί μας και όχι εναντίον μας. Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική μπέσα. Και όχι τη μπέσα του διαίρει και βασίλευε. Που ΔΕΝ είναι μπέσα. Είναι κάτι άλλο.

Α! Και κάτι τελευταίο. Πρέπει να καταλάβουν ΑΠΑΝΤΕΣ ότι το Σωματείο είμαστε εμείς.
Αυτοί είναι απλά οι εκπρόσωποί μας!